به نقل از «ایران اکونومیست»

این پنج زن امدادگر

تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۴۶۸۳

در دوران انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی هم با توجه به مجاهدت‌های جامعه پزشکی، بیش ۴۰۰۰ نفر از کادر درمانی از قبیل پزشکان، امدادگران،پرستاران و پیراپزشکان به شهادت رسیدند. در این گزارش مروری بر زندگی نامه پنج امدادگر زن خواهیم داشت.

به گزارش ایران اکونومیست، پنجم جمادی الاولی روز ولادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این روز را «روز پرستار» می‌نامند و علت نام گذاری این مناسبت به نام «روز پرستار» این است که حضرت زینب پرستاری حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگربیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت. در دوران انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی هم با توجه به مجاهدت‌های جامعه پزشکی، بیش ۴۰۰۰ نفر از کادر درمانی از قبیل پزشکان، امدادگران،پرستاران و پیراپزشکان به شهادت رسیدند. در این گزارش مروری بر زندگی نامه۹ پنج امدادگر زن خواهیم داشت.

سلطنت علیخانی/ شهادت همراه دو فرزند

«سلطنت علیخانی» سال ۱۳۵۱ به استخدام بیمارستان ۵۲۰ ارتش درآمد و با آغاز جنگ تحمیلی به جمع امداگران عرصه بهداشت و درمان پیوست. او از ابتدای جنگ تحمیلی تا لحظه شهادت لحظه‌ای شهر را ترک نکرد و در بیمارستان ۵۲۰ ارتش به مداوای مجروحین جنگ تحمیلی کمک کرد.

سلطنت در سال ۱۳۳۶ در شهرستان قصر شیرین به دنیا آمده بود و در سال ۱۳۵۰  با سید عباس حسینی ازدواج کرد حاصل این زندگیچهار فرزند بود؛ سه فرزند پسر و یک فرزند دختر.

در تاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۲۶  مصادف با روز بعثت حضرت رسول اکرم (ص) سلطنت همراه همسر و فرزندانش و مادر همسرش ساعت ۸ صبح به پناهگاه پارک شیرین می‌روند و رأس ساعت یک بعدازظهر سید عباس حسینی (همسر شهیده) همراه با دو فرزند پسرش به دنبال جستجوی منزل اقوام از پناهگاه خارج و راهی شهرستان ماهیدشت می‌شوند. در ساعت سه بعد از ظهر  سلطنت علیخانی همراه دو فرزندش و مادر همسرش در اثر اصابت موشک به پناهگاه پارک شیرین به شهادت می رسند.

مریم فرهانیان/ کمک به مجروحین در شرایط جنگی آبادان

«مریم فرهانیان» در ۱۴ سالگی با کمک برادر رشید خود «مهدی فرهانیان»  پا به عرصه مبارزه گذاشت. او با آغاز جنگ تحمیلی شهر آبادان را ترک نکرد و دوشادوش برادران رزمنده به دفاع ازخاک کشورش پرداخت.

مریم فرهانیان درسن ۱۷ سالگی در بیمارستان امام خمینی (ره) آبادان مشغول امدادگری شد و به مدت سه سال به کار امدادگری و پرستاری از مجروحین جنگ در بیمارستان‌های مختلف آبادان ادامه داد که در این مدت یک بار به شدت زخمی شد و به اجبار در بیمارستان بستری شد. وی کسی بود که زینب وار از برادران رزمنده مجروح پرستاری می کرد. مریم فرهانیان یکی از ۱۸ نفر خواهران، امدادگران داوطلب بود که در زمان جنگ در بیمارستان طالقانی آبادان در قسمت‌های مختلف، خدمت کرد.

مریم در غروب سیزدهم مرداد ماه سال ۱۳۶۳ در حالی که همراه با دو تن از خواهران همکار خود بر مزار شهیدی که بنا به وصیت مادر شهید که از آنان قول گرفته بود هر سال به جای او بر سر مزار پسر شهیدش حاضر شوند، در حالی که راهی گلستان شهدای آبادان شده بودند مورد اصابت ترکش خمپاره دشمن بعثی قرار گرفتند و دو خواهر همراه او زخمی شدند و مریم فرهانیان به شهادت رسید.

فوزیه شیردل/ شهادت بر اثر سقوط بالگرد

«فوزیه شیردل» دوم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۳۸متولد شد. پس از اخذ مدرک سوم راهنمایی وارد بهداری شد و پس از گذشت سه سال از خدمت در بهداری شهر کرمانشاه به پاوه منتقل شد و در بیمارستان این شهر به عنوان بهیار ایفای نقش کرد.

سرانجام روز ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ در جریان حمله گروهک ضد انقلاب دموکرات به بهداری پاوه و محاصره بهداری، در حالی که شهیده فوزیه شیردل مشغول کمک کردن به یاران شهید دکتر مصطفی چمران برای راهنمایی بالگرد بود، مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و پس از گذشت ۱۶ ساعت خونریزی به شهادت می‌رسد. پیکر این شهید در گلزار شهدای باغ فردوس استان کرمانشاه خاکسپاری شده است.

عزت‌الملوک کاووسی/ کمک به مردم انقلابی

«عزت‌الملوک کاووسی» در سال ۱۳۳۷ در مشهد به دنیا آمد، پس از اتمام تحصیلات دوران ابتدایی همراه با خانواده به تهران آمد و در دبیرستان‌های دکتر فاطمه سیاح، کاخ و هدف دوران متوسطه را طی کرد تا اینکه در همان سال در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد. سرانجام در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷  به شهادت رسید. آرامگاه ابدیش در صحن بیمارستان امام خمینی است.

دکتر باروتی ؛ متخصص زنان و زایمانمن درباره این شهید روایت کرده است: «او را در جریان تیراندازی ژاندرمری در میدان انقلاب دیدم که چگونه به مردم کمک می‌کرد و مجروحین را منتقل می‌کرد. اصلاً احساس خستگی نداشت. پرتوان و پرکار بود. تمام دغدغه‌اش برطرف کردن مشکلات مجروحین بود. یادم  نمی‌رود روز بیستم بهمن ماه ۵۷ بود که او را دیدم از وی پرسیدم که کجا بودی؟ گفتکه بیمارستان بودم. مجروحین را درمان می‌کردم. گفتم که تا صبح بیمارستان بودی؟ گفت: بله. گفتم: نخوابیدی، خیلی خسته‌ای؟ خیلی آهسته گفت: کارهایم که تمام شد، به آشپزخانه بیمارستان رفتم و ظرف مریض‌هایم را شستم.»

زرین‌تاج گودینی/ دومین زن شهید ارتشی

زرین‌تاج گودینی  ۱۳۳۰ در کرمانشاه متولد شد.. او یکی از اعضای ارتش بود که در بیمارستان ۵۲۰ کرمانشاه مشغول به خدمت بود. زرین تاج هم با وجود بمباران شدید استان‌های غربی توسط هواپیماهای عراقی، حاضر به ترک شهر نشد و به امدادرسانی به مجروحان پرداخت.

 

زرین‌تاج گودینی در ۷ آبان ۶۵ براثر بمباران هوایی بیمارستان ۵۲۰ کرمانشاه در همان بیمارستان محل خدمتش به شهادت رسید و نام خود را در به‌عنوان دومین بانوی شهید ارتش ثبت کرد.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: روز پرستار ، زنان شهیده ، دفاع مقدس

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: روز پرستار زنان شهیده دفاع مقدس مریم فرهانیان بیمارستان ۵۲۰ جنگ تحمیلی زرین تاج

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۴۶۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نیم نگاهی به زندگی شهید محمد سهرابی‌ثانی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد، شهید محمد سهرابی ثانی ۳۰ شهریور ۱۳۶۳ در خانواده‌ای مومن و متدین در روستای مله آبگاوان از توابع بخش موگرمون شهرستان لنده در استان کهگیلویه وبویراحمد دیده به جهان گشود.
خانواده‌ای کاملاً مذهبی که از راه کشاورزی و دامداری امرار معاش می‌کردند پدر و مادر سعی می‌کردند با کسب روزی حلال فرزندشان را بزرگ کنند تا سختی‌های روزگار هیچ گاه از ذهن فرزندانشان پاک نشود و خود ساخته و با اراده قوی و بردبار بزرگ شوند. یارو یاور پدر محمد از همان کودکی یار و یاور پدر بود و در کار‌های کشاورزی و دامداری پدر را یاری می‌کرد، از همان کودکی علاقه شدیدی به درس و تحصیل داشت و دوران ابتدایی را در مدرسه مله آبگاوان گذارند و بنا به ضرورت جهت امر تحصیل به شهرک سرآسیاب لنده مهاجرت کردند. شهید محمد سهرابی ثانی دوران راهنمایی را در مدرسه شهید ثانی لنده با موفقیت به پایان برد و همزمان با پایان امتحانات خردادماه به واسطه فقر مادی حاکم برخانواده به شهرستان بوشهر می‌رفت تا با کار در گرمای طاقت فرسا و هوای شرجی این شهر درآمدی برای خود و خانواده اش از طریق کارگری به دست آورد و خانواده رنج و سختی کمتری متحمل شوند. شهید باتوجه به عشق و علاقه‌ای که به رشته میکانیک داشت راهی دبیرستان کارو دانش خوارزمی شد تا دیپلم خود را در این رشته بگیرد. ورود به سپاه وی پس از سال‌ها فعالیت در بسیج و عضویت فعال این نهادانقلابی با توجه به فعالیت‌ها و حضور مداومش در برنامه‌های فرهنگی و مذهبی در مسجد در تاریخ ۳۰ شهریورماه ۱۳۸۴ با شرکت در آزمون ورودی سپاه پاسداران به عضویت تیپ ۴۸ فتح درآمد تا در نهادی منسجم‌تر و مقدس‌تر به میهن خود خدمت کند. درس در کنار جنگ این شهید والامقام پس از حضور در سپاه پاسداران راهی دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج در رشته کارشناسی حسابداری شد تا شوق و ذوق به علم را بنا به تاکید رهبرش در خود بارور کند. وی سال‌های زیادی را با مشقت و سختی تحمل کرد تا سرپناهی برای خانواده اش بسازد که بعد از تکمیل منزل پدر با خاطری آسوده زندگی خود را ادامه دهد. شهید عاشق سپاه و بسیج بود وهمیشه می‌گفت: بسیج و سپاه دو بدنه تفکیک ناپذیرند و عزت و اقتدار ما را این دو و نیرو‌های مسلح ما به ارمغان می‌آورند. علاقه به خانواده او علاقه شدیدی به خانواده داشت و مرتب همه اعضای خانواده را به دیدار از آشنایان و انجام صله‌ی رحم دعوت و ترغیب می‌کرد وی همیشه عاشق کارش بود به طوری که وقتی می‌خواست به یاسوج برود طوری برنامه ریزی می‌کرد که تا قبل از ساعت هفت صبح درمحل کارش حاضر شود. نحوه شهادت شهید محمد سهرابی ثانی و سایر همرزمانش در تیپ ۴۸ فتح باتوجه به ماموریتی که داشتند عازم جبهه شمالغرب ایران اسلامی با هدف مبارزه با گروهک تروریستی پژاک در منطقه جاسوسان شدند. در تاریخ ۱۳ شهریور ۱۳۹۰ پس از وارد کردن ضربات سنگین به کومله‌ها و گروهک تروریستی پژاک در کمین نیرو‌های دشمن قرارگرفتند. ساعت ۶ صبح همان روز جاسوسان از ناحیه سینه و پهلو وی را مورد اصابت تیر قرار دادند و او به فیض عظیم شهادت نایل آمد. دقایقی بعد نیز دوست و همسنگرش شهید آیت صدیقی نژاد نیز به فیض عظیم شهادت نایل آمد و هر دو دست در دست هم به سوی معبود خویش شتافتند. سخن هم رزم: قاسمی از همرزمان شهید سهرابی ثانی می‌گوید: شب عملیات شروع شده بود محمد در میانه راه که داشت می‌رفت پیامکی برای من و چندنفر دیگر از دوستانمان فرستاد که به این شرح بود: (ضمن خسته نباشید از همه شما دوستانم طلب حلالیت می‌کنم) صبح روز بعد وقتی خبرشهادتش را شنیدیم فهمیدیم که شب هنگام فرشتگان به وی و سایر شهدای این عملیات نظر و توجه خاص داشته اند.  از زبان برادر شهید: شهیدعلاقه زیادی به ورزش فوتبال و فوتسال داشت و در کنار این دو علاقه‌ای زیادی نیز به ورزش‌های رزمی به خصوص کاراته و تکواندو داشت و دارنده چندمدرک در این دو رشته رزمی بود. به هرحال اگر فداکاری‌های شهید محمد سهرابی ثانی و سایر شهدای حریم امنیت ایران اسلامی نبود امروز ما طعم امنیت و آرامش را به این راحتی نمی‌چشیدیم و خدا می‌داند چه سرنوشت تخلی در انتظار ما بود. این شهید بزرگوار ۱۳ شهریورماه ۱۳۹۰ بر روی دستان مردم مومن و ولایتمدار شهرستان لنده تشییع و در گلزار شهدای شهرک سرآسیاب لنده در جوار سردار رشید سپاه اسلام شهید جان محمد کریمی آرمید تا مقبره اش زیارتگاهی باشد برای دلدادگان شهید و شهادت.